Szukaj w:

A posteriori czyli łacina w biznesie i dyplomacji

Czas czytania artykułu: 2 minuty

Czy język łaciński umiera? Zależy jak na to spojrzeć.

Z perspektywy użytkowej lingua latina nie żyje od dawna, ale z punktu widzenia nauki i kultury konwersacji chyba można zaryzykować stwierdzenie, że jest to język uniwersalny, zrozumiały dla niemal każdej osoby niezależnie od państwowej przynależności. Tak więc, czy trzeba go zapomnieć, idąc z kolejnymi falami przemian kulturowych?

Łacina była językiem Gajusza Juliusza Cesarza oraz takich mistrzów jak Wergiliusz, Horacy i Owidiusz. W nim tworzył Dante, Newton i Kopernik. Po łacińsku był napisany raport w sprawie otwarcia nowego świata autorstwa Amerigo Vespucci. Śmiało można więc stwierdzić, że łacina przeżyła wszystkie wątki cyklicznego paradygmatu historii.

Teraz, łacina jest językiem urzędowym tylko w Stolicy Apostolskiej, Zakonie Maltańskim i Państwie Watykańskim, a częściowo jest używana w Kościele Rzymskokatolickim. W życiu codziennym, wykorzystywana jest przez naukowców, lekarzy i specjalistów farmaceutycznych jako język niezbędny przy anamnezie oraz badaniach i rozprawach naukowych.

Jest jednak jeszcze jedna dziedzina – dyplomacja. Łacina nadal jest używana w branży stosunków międzynarodowych i polityce, a także w biznesie. Wyłączając umowy do oficjalnego podpisu, deklaracje oraz rezolucje, łacina jest uniwersalna i podnosi poziom stylistyczny oficjalnej  korespondencji.

Jeżeli chcesz, by twoje wiadomości branżowe opiewały w barwne, łacińskie wyrażenia, mamy dla ciebie kilka gotowych sentencji:

Bonum mane/diem/ vesperum – Dobry ranek/ dzień/ wieczór.
Ave – Witam.
Vos saluto – Witam Pana/Panią.
Post Scriptum – Na dodatek / dopisek.
Et cetera (etc.) – i tak dalej.
Nota bene – zauważyć coś.
Ex libris – z książek.
Via – przez, drogą.
Vice versa – odwrotnie / naprzeciw.
Versus (vs.) – przeciw.
Opus magnum – działo życia, wielkie dzieło.
Veto – zabronić czegoś.
Ultima ratio – ostatni argument.
Tabula rasa – od zera, czysty arkusz, czysta karta.
Status quo – utrzymanie obecnego stanu.
Mea culpa – moja wina.
A priori – z założenia.
A posteriori – z doświadczenia.
Persona grata – osoba pożądana, chętnie zapraszana.
Persona non grata – osoba niepożądana.
In situ – na miejscu, w miejscu.
Ergo – zatem, więc.
Curriculum vitae – Życiorys

Zaciekawi Cię również:  Evernote! Za co kochamy ten notatnik?

W naszym Novus Ordo Seclorum, język łaciński nadal jest aktualny i od tego czy będziemy go wspierali zależy przyszły krajobraz naszej kultury konwersacji.

Scientia potentia est!

Brella Magazyn

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *